Een ingrijpende wijziging die grote gevolgen heeft voor zowel uitzendbureaus als inleners, waarschuwt Martijn Remmelzwaal, partner bij Experts in Flex en adviseur bij Brightmine.

Volledige gelijkstelling

“Het hele inlenersbeloningsartikel wordt compleet verwijderd,” legt Remmelzwaal uit. “De eindstand is dat bij iedere ter beschikkingstelling van een arbeidskracht je het volledige arbeidsvoorwaardenpakket van een gelijkgestelde in een vaste functie overneemt. Dat was voorheen op onderdelen en nu voor het geheel.”

Deze wijziging betekent een aanzienlijke uitbreiding van wat uitzendbureaus moeten regelen. Voorheen was een specifiek setje inlenersbeloningscomponenten van toepassing. Nu moet alles worden overgenomen: van de vakantiedagen en het vakantiegeld tot de auto van de zaak, de fietsregeling of het fitnessabonnement.

Complexe uitwisseling

De nieuwe cao maakt onderscheid tussen essentiële en niet-essentiële onderdelen van loonvoorwaarden. Hoewel er ruimte is voor uitwisseling, zitten daar strikte regels aan vast. “Je mag bijvoorbeeld compenseren in het loon als je door bijvoorbeeld systeembeperkingen bepaalde afspraken niet kunt inbouwen.” Het nadeel is, vervolgt Remmelzwaal, dat je op andere elementen in gevaar komt. “Want als je dingen gaat toevoegen in het loon, wordt dat automatisch ook de grondslag voor andere zaken.”

Grote impact

Voor uitzendbureaus betekent dit dat iedere kandidaat vanaf het nieuwe jaar opnieuw moet worden bezien voor wat betreft de loonafspraken. “Stel je hebt een uitzendkracht die maandag-dinsdag werkt bij opdrachtgever X en de rest van de week bij opdrachtgever Y. Dan kan het zo zijn dat hij bij de eerste opdrachtplaatsing 30 vakantiedagen op jaarbasis moet krijgen, maar de tweede opdrachtgever heeft dat misschien beperkter geregeld met 25 vakantiedagen.”

Deze situatie illustreert de complexiteit waarmee uitzendbureaus te maken krijgen. Remmelzwaal: “Stel, je hebt een uitzendbedrijf en doet zaken met ongeveer honderd klanten. Vaak verleent het uitzendbureau diensten in een bepaald segment van de arbeidsmarkt, en dat betekent vaak dat die klanten veelal dezelfde cao’s gebruiken. In de nieuwe situatie per 2026, geldt dat niet alleen de cao op specifieke elementen in beeld gebracht moet worden, maar het gehele beloningspakket van de opdrachtgever.”

Remmelzwaal vervolgt: “Bij honderd klanten in dezelfde branche en met dezelfde cao, moeten uitzendbureaus mogelijk – door de specifieke arbeidsvoorwaarden van de klant, als aanvulling op de cao – toch allerhande individuele afspraken in zicht brengen en inregelen. Dan kun je theoretisch gezien honderd beloningsregelingen moeten toepassen. Dit wordt een steeds complexer geheel.”

Tijdsdruk en kostprijseffect

Met nog acht maanden tot de ingangsdatum groeit de tijdsdruk. “In de uitzendwereld is het gebruikelijk dat je al zo ongeveer november zicht hebt op wat je kostprijs voor het volgend jaar gaat doen,” zegt Remmelzwaal. “We werken met een kostprijs-plusmodel, dus je loonkosten vormen je basis en daarop komen bepaalde componenten die je tarief bepalen.”

De nieuwe regeling zal in veel gevallen leiden tot tariefsmutaties. “Je gaat allerlei componenten toevoegen die nu nog niet in de kostprijs zaten. Een heel simpel voorbeeld: de cao voor uitzendkrachten had tot nu toe 25 vakantiedagen, maar er zijn heel veel bedrijven die een veel ruimere regeling hebben. Dat moet je gaan reserveren en dat zit dus ook in je kostprijs.”

Risico’s

De gevolgen van fouten kunnen aanzienlijk zijn. “De uitzendkracht kan claims gaan leggen, wat leidt tot nabetalingen en mogelijk na-facturatie,” waarschuwt Remmelzwaal. “Daarnaast kunnen controles vanuit de SNCU of NEN-audits dit blootleggen. In het allerergste geval krijg je boetes.”

Deze risico’s worden vergroot door de beperkte tijd voor voorbereiding, gecombineerd met andere nieuwe wetgeving, zoals voorbereidingen rondom de WTTA. “Een groot deel daarvan moet 1 januari 2026 de lucht in en dan moet je er klaar voor zijn. Dat betekent dat je vanaf september-oktober-november heel erg druk bent als uitzendbedrijf. Dat is altijd al zo, maar nu is het dus extra druk.”

Structurele aanpak nodig

Om de risico’s te beheersen, moet volgens Remmelzwaal de focus liggen op grondige voorbereiding. “Het allerbelangrijkste is: weet wat die regelingen bij opdrachtgevers zijn. Je moet een nieuwe uitvraag gaan doen bij je opdrachtgever voor al die andere elementen die erbij horen. Je kunt niet zomaar uitgaan van een standaard cao, want sommige inleners voegen extra arbeidsvoorwaarden toe. Onlangs is in dat kader de nieuwe internetsite www.wijzerbelonen.nl in werking getreden. Houd die site goed in de gaten voor diverse updates over dit thema.”

Ook interne kennisdeling is cruciaal: “Iedere intercedent, accountmanager en sales representative moet opgeleid zijn, zodat ze dit in de praktijk op de juiste manier gaan toepassen. De uitzendbusiness is high intensity-werk, maar dit vergt ook even rust nemen en het laten landen van wat er op ons afkomt.”

Directe actie vereist

Remmelzwaal ziet wel kansen voor verbetering door digitalisering. De ABU en NBBU werken aan een gestandaardiseerd uitvraagformulier, en de SETU ontwikkelt een standaard voor digitaal berichtenverkeer. “Als dat goed wordt neergezet, betekent dat kans op hogere efficiëntie en het makkelijker uitvragen, in plaats van traditioneel met formuliertjes en pdf-bestanden.”

Zijn belangrijkste boodschap is helder: “We weten nu wat er op ons afkomt. Die cao is definitief, per week 1 van 2026 gaat dat gewoon in, dus ga aan de slag met je voorbereiding! Ga niet zitten wachten op je softwareleverancier. Het is echt een complex project, waar de software slechts ten dele in gaat helpen. Dit gaat niet zomaar een-twee-drie vanzelf. Er moeten heel veel mensen opgelijnd worden, je klanten moeten op de hoogte zijn. Geef dit dus echt prioriteit, pak je voorbereiding!